Sorunsal hayat

Yürümeye mecalim yoktu. Yemek yiyemiyordum ve şu hasta midemde içtiğim bir yudum su bile durmuyordu. Otobüsteydim oturuyordum, elim ayağım kesilmiş gibiydi. Adını koyamadığım bir boşluk... Hiçbir zaman anlam veremediğim bir sızı. Ayaklarım tutmuyor ve boşlukta sallanıyor gibiyim. Bir şeyler eksik. Aynı zamanda her şey olması gerektiği gibi. İlginç bir hayatım var benim. Ben de ilginç biriyim zaten.

Okulun açıldığı zamanlar bir yığın sıkıntılarım vardı. Bugün sınıftan bir arkadaşımla biraz sohbet ettik. Yaşadıklarımı duyunca şaşırdı. İnancıma şaşırdı. Bu kadar neşeli, bu kadar gülerken hiçbir şeyi belli etmiyor oluşuma şaşırdı ve ben onun şaşıyor oluşuna şaşırmıyordum. İnsanlara hislerini ve yaşadıklarını belli edememe gibi bir sorunum var benim. Bunun avantajı olmuyor da değil ne yalan söyleyeyim.

Sorunsal hayat.

Sorunsal insanlar.

Sorunlar sorunlar

ve sorunlar...